เนื้อหาในหนังสือมีแนวคิดครอบคลุมแง่มุมต่างๆ ในการทำงานและการบริหารธุรกิจ เช่น เกี่ยวกับภาวะผู้นำ  การแสดงออกอย่างเหมาะสม  มุมมองชาวต่างชาติที่ทำงานในเมืองไทยที่มีต่อคนไทย  ศิลปะการบริหารการมีส่วนร่วม  ทัศนคติ  เป็นต้น  ซึ่งในแต่ละเรื่องมีการยกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในที่ทำงานมาประกอบกับเรื่องราวต่างๆ ให้เห็นเด่นชัด  สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันของการทำงานได้

"การเคารพเวลาของคนอื่นนั้นสำคัญมาก"

เราต้องเชื่อว่าทุกสิ่งเป็นไปได้  ถ้าพยายามเราก็จะกล้าลงมือ
ชาวตะวันตกทั่วไปมีความรู้สึกเห็นพ้องต้องกันว่า  เมื่อคนเราให้คำมั่นสัญญาว่าจะทำอะไรแล้วไม่รักษาคำพูด  ต่อไปคำพูดของบุคคลนั้นจะไม่มีน้ำหนัก  และไม่มีคุณค่า  เมื่อเป็นเช่นนั้นเขาจะได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจน้อยลง  พร้อมทั้งจะได้รับมอบหมายภาระรับผิดชอบทั้งในด้านการงานและทางสังคมน้อยลงด้วย ทุกเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้คุ้มค่าในการอ่านจริงๆ เพราะมีกลเม็ดเคล็ดลับในการทำงานกับชาวต่างชาติอย่างรู้เขารู้เรา  (ไม่เคยอ่าน ???  น่าจะลองอ่านดูนะคะ.....)

                แล้วพบกันในงานมหิดล – พญาไท บุ๊กแฟร์ 2008  มาดูกันซิใครจะพบหนังสือเล่มโปรดเล่มใหม่กันบ้าง

"ลูกอีสาน" ได้รับการคัดเลือกว่าเป็นหนังสือดี 100 เล่ม ที่คนไทยควรอ่าน จาก "โครงการวิจัยเพื่อคัดเลือกและแนะนำหนังสือดีในรอบศตวรรษ" ทั้งยังได้รับรางวัลดีเด่นประเภทนิยาย ของคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ในปี พ.ศ.2519 นอกจากนี้ยังได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยม แห่งอาเซียน (ซีไรท์) ปี พ.ศ.2522

ตอนที่หยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นก็คือ "ผิดคาด" ด้วยไม่คิดว่าคุณคำพูนจะใช้วิธีการเขียนที่อ่านแล้วเข้าใจง่ายขนาดนั้น การถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ใช้ภาษาที่ตรงไปตรงมา แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวอีสาน ว่าเค้าต้องเผชิญกับความยากลำบากอย่างไร พูดถึงเรื่องของความอดทนเพื่อเอาชนะกับความยากแค้นที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ชี้ให้เห็นถึงความมานะบากบั่นที่จะต่อสู้กับสิ่งต่างๆ กล่าวถึงความเอื้ออารีที่มีให้กันในหมู่คณะ สอนให้เคารพนบนอบต่อผู้ที่อาวุโสกว่า สิ่งเหล่านี้สามารถพบเจอได้ในแต่ละตอนของหนังสือ ซึ่งมีอยู่ตอนหนึ่งที่พ่อของคูนได้บอกเอาไว้ว่า

"...เรื่องน้ำใจ พ่อของคูนเคยสอนคูนเหมือนกันว่า คนมีชื่อนั้นคือคน รู้จักสงสารคนและช่วยเหลือคนตกทุกข์ ถ้าไม่มีสิ่งของช่วยก็เอาแรงกายช่วย และไม่เลือกว่าคนๆ นั้นจะอยู่บ้านใด อำเภอใด"

สิ่งที่ตัวเองได้รับจากหนังสือเล่มนี้ อย่างแรกก็คือความสนุกสนานเพลิดเพลิน การได้เห็นถึงขนบธรรมเนียม ประเพณี ตลอดจนความเชื่อของชาวอีสานที่ไม่เคยรับรู้มาก่อน แง่คิดต่างๆ ในการดำรงชีวิตที่ผู้เขียนสอดแทรกเอาไว้ในเนื้อเรื่อง

และสุดท้ายสิ่งที่ตัวเองได้จากหนังสือเล่มนี้ก็คือ อย่าพยายามคาดหวังว่าเราจะได้รับอะไรจากหนังสือที่เราอ่าน แต่เมื่อเราอ่านจนจบ เราจะได้รับสิ่งเหล่านั้นกลับมาเองโดยที่ไม่ต้องพยายามค้นหาอะไรเลย....