 …
คนไทยทุกคน...ช่วยชาติได้
ไม่อยากเห็นเมืองไทยหายนะ...อ่านหนังสือเล่มนี้
ปกติเป็นคนชอบอ่านหนังสือเบาสมองนะ แต่หนังสือแนวนี้ที่บ้านไม่ค่อยจะมีซักเท่าไหร่
เพราะว่าขนกลับบ้านนอกหมดแล้ว คือถ้ามันไม่ได้อ่านหนังสือซักวัน
มันดูขาดอะไรไปซักอย่าง ก็เลยกวาดตาผ่านชั้นหนังสือที่เหลืออยู่บ้าน
กวาดไปกวาดมา เลยสะดุดกับชื่อหนังสืออย่างจัง “ไม่อยากเห็นเมืองไทยหายนะ
อ่านหนังสือเล่มนี้” เอ้ย คิดได้ไงอ่ะ ใครเขียนหว่า เลยยกออกจากชั้นมาเปิดอ่านซะหน่อย
เหตุที่เลือกหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มโปรด ส่วนหนึ่งเป็นสำนวนการเขียนของ คุณสมคิด ลวางกูร ด้วย ที่ใช้วิธีเล่าเรื่อง แล้วก็ให้ความรู้ประวัติศาสตร์ที่อ่านง่าย
ในหนังสือเล่มนี้จะพูดถึงประวัติศาสตร์การเมืองของประเทศอาร์เจนติน่า
ซึ่งอ่านไปอ่านมา พอเปลี่ยนจากชื่อนักการเมืองอาร์เจนตินา เป็นนักการเมืองไทย
โอ้ แม่เจ้า นี่เราตามรอยเค้าเปี๊ยบเลยนี่นา
หนังสือเริ่มเรื่องด้วยการที่คุณสมคิดเล่าถึงความคิดที่จะเขียนหนังสือขึ้นมา
ด้วยสถานการณ์การเมืองไทยในขณะนั้น (ปี 2548) กำลังรุนแรง เกิดการประท้วงอย่างหนัก
และอยากให้คนไทยได้รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น โดยได้ข้อมูลมาจาก
ร.ต.อ.นิติภูมิ นวรัตน์ และ คุณกมล กมลตระกูล แต่ทีนี้จะมาเขียนถึงประเทศไทยตรงๆ
มันก็ออกจะเข้าข่ายผิดกฎหมายหมิ่นประมาทไปหน่อย ก็เลยเป็นการเขียนถึงตัวอย่างประเทศที่
“หายนะ” ไปแล้ว อย่างประเทศอาร์เจนตินา ที่เริ่มต้นด้วยการพอมีพอกิน
ไม่มีหนี้สิน จนเกิดแนวนโยบายประชานิยมอันเลื่องชื่อจากนายพลฮวน
เปรอง โดยผู้เบื้องหลังคือ เอวา เปรอง หรือ เอวิต้า ที่เรารู้จักเธอจากภาพยนตร์ชื่อดัง
Evita แสดงนำโดย Madonna ที่ต้องการให้ผู้ใช้แรงงานและคนจนอยู่ดีกินดี
ไม่ลำบาก ด้วยภูมิหลังของเธอที่ต้องดิ้นรนต่อสู้ท่ามกลางความแตกต่างทางชนชั้น
ทำให้เธอเกิดแนวคิดทางสังคมมาตั้งแต่เล็กๆ
จากนั้นด้วยนโยบายประชานิยม ที่มีใจความหลักให้ผู้ใช้แรงงานและคนยากจนมีสวัสดิการต่างๆ
มีที่อยู่อาศัยฟรี เรียนฟรี ฯลฯ ก็คือจุดเริ่มต้นของความหายนะอย่างแท้จริง
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ลองคิดกันดูเล่นๆ เงินที่จะนำมาใช้กับนโยบายประชานิยมเอามาจากไหนล่ะ
เงินงบประมาณ เงินภาษี คนไทยมีอยู่ 63 ล้านคน แต่คนจ่ายภาษีมีจริงๆ
เท่าไหร่ ไม่น่าเกิน 3 ล้านคน แล้วเงินภาษีที่ได้มาจากคน 3 ล้านต้องเอาไปช่วยเหลืออีก
60 ล้านคน มันจะพอมั้ยละนั่น ถึงจะบอกว่ามีรายได้จากกิจการของรัฐนู่นนี่
แต่ถ้ามีสวัสดิการไปซะหมด ไม่ต้องจ่ายเงิน แล้วรายได้จะมาจากที่ไหน
ไม่ได้เถียงว่านโยบายประชานิยมไม่ดี แต่อย่าลืมว่านโยบายประชานิยมก็สร้างผลเสียได้เช่นกัน
เปรียบเทียบอย่าง คนหาปลา ถ้าเอาปลาให้เค้าทุกวัน คนจะเอาออกไปจับปลามั้ยล่ะ
ทีนี้คงจะพอนึกภาพออก จากนโยบายประชานิยม คนยากจนเริ่มเรียกร้องมากขึ้นๆ
แล้วเงินมาจากไหน ถ้าไม่มีเงินก็ต้องกู้ใช่มั้ย กู้จากแหล่งเงินทุนต่างชาติ
เงินที่จะจ่ายดอกเบี้ยล่ะ ง่ายมาก ก็ขายของที่มีแล้วเอาเงินไปจ่ายซิ
ของที่มีของรัฐบาลก็คือกิจการที่ทำกำไรได้มากและมีวัตถุดิบอยู่แล้ว
อย่างเช่น รัฐวิสาหกิจ น้ำ ไฟ ซึ่งทุกท่านคงจะเริ่มนึกออกว่าประเทศไทยเริ่มทำไปแล้ว
หลังจากนี้คงไม่อธิบายอะไรมาก อยากให้ไปทุกคนอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วสัมผัสด้วยตนเองจริงๆ
ค่ะ
ขอทิ้งท้ายด้วยข้อความจากหนังสือเล่มนี้ละกันค่ะ
เมืองไทย...เดินตามอาร์เจนตินาแบบเหมือนกันเปี๊ยบ..เกือบจะ 100%...
อาร์เจนตินา...หายนะ..แต่ทำไม..เมืองไทย...รอด...?
เป็นเพราะ...อาร์เจนตินา... ไม่มีพระเจ้าแผ่นดิน...
แต่..เมืองไทย....มีพระเจ้าแผ่นดิน....
ในหลวง จะ เตือนสติทุกคน ด้วย....
เศรษฐกิจพอเพียง.....
ทุกครั้งที่มีการปลุกระดม...ชักชวนให้ประชาชนหลงผิด...
ในหลวงก็จะ...ให้สติ...ดึงทุกคนกลับมาอยู่ในครรลองที่ถูกต้อง...
ถ้าไม่อยากเห็นเมืองไทยหายนะ...
จงหยุดความผิดพลาดที่ทำมาในอดีต..
และ เริ่มต้นใหม่...ก้าวใหม่..ที่มั่นคงและถูกต้อง...
คนอาร์เจนตินา..ถูกหลอก...จนประเทศล่มสลาย..
เพราะเลือกผู้นำชั่ว...นักการเมืองเลว..มาปกครองประเทศ..
เราคนไทยทุกคน..ต้อง ช่วยกันดูแลชาติ..
ด้วยการป้องกัน... ไม่ให้คนชั่ว ...นักการเมืองเลว..
ขึ้นมาเป็นใหญ่ในแผ่นดิน...
เท่านี้..เมืองไทย..ก็จะรอดจากหายนะแล้ว...
|
