|
|
รศ.ดร.
วีระชัย สิริพันธ์วราภรณ์
อาจารย์ประจำภาควิชาฟิสิกส์
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล |
สวัสดีครับ
ผม อาจารย์วีระชัย สิริพันธ์วราภรณ์ ภาควิชาฟิสิกส์ ผมชอบอ่านหนังสือชีวประวัติของบุคคลที่เป็นนักกีฬาหรือเป็นโค้ช
เล่มที่ผมชอบอ่านนี่ ชื่อ Rick Pitino เป็นโค้ชของ Kentucky เรื่อง "Success is a choice:
Ten steps to overachieving in business and life of Rick Pitino" ที่ชอบอ่านเรื่องพวกเนี้เพราะหลายๆ เทคนิคที่เค้าใช้กับนักกีฬาเนี่ย
เราสามารถเอามาใช้ในการบริหารงานหรือว่าจัดการบุคลากร หมายถึงว่าเอากระตุ้นนักศึกษาของเราได้ให้มีแรงจูงใจต่างๆ
ตามแบบโค้ชที่เค้าประสบความสำเร็จมาแล้ว เช่นนักกีฬาแต่ละคนจะมีบุคลิก
มีความสามารถที่แตกต่างกัน แต่ละคนก็จะเล่นคนละตำแหน่งกัน ฉะนั้นโค้ชคนนี้เค้ามีความสามารถยังไงในการใช้คนๆ
นี้ ให้ถูกตำแหน่ง ให้เล่นอย่างงี้ ๆ ๆ .... นี่คือที่ชอบอ่าน เค้าบริหารบุคลากรของเค้าในเชิงกีฬา
ผมชอบกีฬา ผมเลยชอบอ่านพวกนี้ ก็เลยอ่านเรื่องนี้แล้วนำมาประยุกต์ใช้กับการบริหารนักศึกษาในแล็บ
Pitino นี่เป็นโค้ชทีมมหาลัยนะ คือเค้าโค้ชจนประสบความเสร็จแล้วก็เลยถูกดึงเข้ามาที่
Boston เพียงแค่ช่วงสั้นๆ เผอิญว่าสไตล์เค้าเหมาะกับนักเรียน เหมาะกับเด็กที่อ่อนกว่า
ไม่เหมาะกับพวก NBA ที่มีอีโก้สูง
พวกหนังสือบริหารแบบตรงไปตรงมาเลยนี่ไม่ชอบ
และผมก็ไม่เคยอ่านเลย ผมเลยไม่รู้ว่าหนังสือพวกนั้นดียังไง ผมชอบแนวกีฬามากกว่าและแนวกีฬานี้มันได้
interact กับคนใกล้ชิดมากกว่า ผมยึดสไตล์นี้ในการทำงานมากกว่ายึดสไตล์ของพวกผู้บริหารใหญ่ๆ
เพราะพวกนั้นอาจจะเหมาะกับท่าคณบดีหรือบรรดาท่านรองมากกว่า ผมยังมีแล็บและทีมนักศึกษาไม่กี่คน
เหมือนเป็นทีมบาสทีมหนึ่ง บริหารทีมฟุตบอล ทีมบาสเก็ตบอลแค่นั้นเอง
คือแค่ในแล็บ ผมเลยยึดสไตล์นั้นมากกว่า นี่คือ motivation ว่าทำไมถึงชอบอ่าน
และก็ชื่นชมโค้ช เล่มนี้ผมก็อ่านมา 5-6 ปีแล้วนะ ... หนังสือสไตล์
Business โตๆ นั่นผมไม่อ่าน เพราะผมรู้สึกว่ามันเอามาใช้ในความเป็นจริงไม่ค่อยได้
มันต้องเป็นองค์กรขนาดใหญ่ อย่างคณบดีหรือรองคณบดีนี่น่าจะอ่าน
เล่มอื่นๆ ก็พวกแนว How to make
good presentation อันล่าสุดที่อ่าน ก็ของใครนะ
ที่เป็นเจ้าของ Apple ... เอ่อ Steve Jobs ... นี่เพิ่งหยิบมาอ่าน
ก็ดีนะ มันสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับวิธีการนำเสนอผลงานทางวิชาการของผมได้
เพราะผมนำเสนอผลงานหรือว่าการสอนของผมก็ตาม ผมชองสไตล์นี้ในการ presentation
อยู่ ผมไม่ใช่สไตล์นั่งพูด ผมสไตล์เดินพูด เดินสอน นั่นคือที่ผมหยิบมา
แล้วก็หยิบวิธีการเตรียมตัวของเค้า มองจุดในการนำเสนอยังไง นั่นคือที่อ่าน
อีกเล่มนึงมีอยู่ในรถ เล่มนี้ผม recommend ... เป็นหนังสือแปลจากญี่ปุ่น
มันมีอยู่สามเล่มนะ มันจะแนวว่าเป็นคนโง่บ้างก็ได้ไม่ต้องเป็นแต่คนฉลาด
คือ"คนฉลาดแสร้งโง่"
เล่มนี้ผมกำลังอ่านอยู่แล้วมันตรงประเด็นมาก ชอบมาก
|
|
|
|
|