รศ.ดร.สมลักษณ์ อสุวพงษ์พัฒนา

อาจารย์สมลักษณ์นะคะ เล่มโปรดก็คือ สามเกลอ พล นิกร กิมหงวน อ่านมาตั้งแต่สมัยประถมแล้ว ตั้งแต่มันเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คเล่มเล็กๆ จนตอนนี้มันก็มีเป็นรวมเล่มแล้ว ก็มีสะสมาตลอด ที่ชอบนี่ก็คือว่าคนเขียนคือ คุณ ป. อินทรปาลิต ที่เขียนเรื่องราวในสมัยเก่าซึ่งเป็นช่วงสมัยรัชกาลที่ 8 เป็นช่วงเปลี่ยนรัชกาล เนื้อหาที่เขียนก็จะเป็นเรื่องของคนไทยในสมัยนั้น ทำให้เราสามารถมองย้อนอดีตไปได้ว่าในช่วงนั้นสังคมไทยเราเป็นยังไง ตัวละครเอกก็จะมี พล นิกร กิมหงวน ซึ่งแต่ละคนก็จะมีบุคลิกลักษณะต่างกันไป สิ่งที่ชอบคือมันจะมีความตลก มุขของเค้ามันจะไม่ล้าสมัยเลยนะคะ เราอ่านกี่ครั้งมันก็ไม่เบื่อนะคะ นอกจากตัวละครอย่าง พล นิกร กิมหงวน ก็จะมีครอบครัวเค้า มีภรรยา มีลูก มีเจ้าคุณปัจจนึกพินาศซึ่งจะหัวล้าน ก็จะโดนล้อตลอด
ตอนที่ชอบมากๆ คือตอนเสด็จนิวัติพระนคร เป็นตอนที่ในหลวงเสด็จกลับประเทศไทยนะคะ เค้าจะบรรยายว่าประชาชนไปคอยต้อนรับ บรรยายจนเราเห็นภาพในอดีตสมัยนั้น สิ่งที่ได้อีกอันนึงคือความบันเทิง เป็นคนชอบอะไรที่สนุกๆ ไม่เครียด อ่านพล นิกร กิมหงวน แล้วก็ได้มุขขำๆ อ่านไป หัวเราะไป ซึ่งคิดว่าแต่ละคนก็อาจจะมีสไตล์การอ่านหนังสือเฉพาะของแต่ละคน แต่ไม่ว่าจะชอบแบบไหนก็ตาม ถ้ามันทำให้เรารู้สึกบันเทิง จรรโลงจิตใจ ไม่ว่าจะแง่ไหน บางท่านอาจชอบวิชาการ แต่ตัวเองนี่ชอบอะไรขำๆ บันเทิง ก็เลยชอบเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็ก

หลังๆ นี่ก็ยังอ่านนะ แต่ก็ไม่ได้อ่านเฉพาะเจาะจงนัก ก็จะอ่านหนังสือกับลูก ก็จะอ่าน โดเรม่อน เป็นการ์ตูนเรื่องโปรด อ่านกับลูกได้ ก็อ่านมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน อ่านโดเรม่อนก็ได้เนื้อหาหลายแบบนะ คือการ์ตูนญี่ปุ่นเนี่ยข้อดีของเค้าคือจะมีการสอนเด็กอยู่แล้วในเรื่องของคุณธรรม จริยธรรมที่เค้าแฝงมาในการ์ตูน รู้สึกว่าเค้าคิดค่อนข้างดีนะ อย่างการ์ตูนทั่วไปเค้าก็จะสอนเรื่องการต่อสู้ระหว่างความดีกับความไม่ดี อย่างการ์ตูนในทีวีที่มีให้ดูนี่นะคะเป็นเรื่องของความดีกับไม่ดี แล้วคนที่ทำดีก็จะเป็นฝ่ายชนะ โดเรม่อนนี่มันก็เป็นเรื่องของเด็กอ่อนแอคือ โนบิตะ ที่ต้องมีโดเรม่อนคอยช่วย ถ้าไม่มีโดเรม่อนคอยช่วยเหลือเค้าก็จะดำรงชีวิตค่อนข้างยาก ซึ่งทำให้ในแง่ของเด็กเค้าก็อยากจะมีโดเรม่อนเพราะรู้สึกว่าจะทำให้ชีวิตของเค้าดีขึ้น ซึ่งตรงนี้เราก็คุยกับเค้านะว่าชีวิตจริงเราไม่ได้มีโดเรม่อน ทุกอย่างเราจะต้องทำด้วยตนเอง คือเราต้องขยัน โนบิตะก็จะเป็นตัวที่ทำให้ลูกเห็นว่าถ้าเราขี้เกียจ เค้าก็จะเป็นเหมือนโนบิตะ เค้าก็จะต้องพยายามมากขึ้น

มันจะตัวละครอื่นๆ ที่ประกอบในเรื่องที่มีความสามารถ เก่ง อย่าง ชิซูกะ เนี่ยทำไมถึงชอบโนบิตะทั้งที่โนบิตะไม่เอาไหนเลย มันก็เป็นเรื่องของจิตใจ ที่โนบิตะแม้ว่าเค้าจะไม่เก่งแต่เค้าก็เป็นคนที่มีจิตใจดี ซึ่งชิซูกะก็ชอบ หรืออย่าง เดคิซูกิ ที่เก่ง เพอร์เฟ็ค ถ้าเราเป็นชิซูกะก็คงเลือกเดคิซูกิอ่ะนะ ...

พวกเราชาววิทยาศาสตร์นี่ถ้าเป็นสายวิชาการนี่ก็คงอ่านเยอะนะ คงเป็นด้านวิชาการนะ มุมมองของชีวิตเค้าก็คงมองว่าการอ่านแต่หนังสือวิชาการนี่ก็เพื่องาน แต่บางครั้งชีวิตเราก็ต้องการอีกมุมนึงเหมือนกันนะ ผ่อนคลาย มีความสุข ก็ลองหาหนังสือแนวอื่นที่ชอบ บางคนก็ชอบแนวลึกลับ สอบสวน ก็แล้วแต่ แต่ว่าอ่านแล้วช่วยให้ตัวเองไม่เครียดมาก อ่านอะไรที่มันไม่เครียดบ้างก็ทำให้เรามีความสุข มีชีวิตอีกมุมมองนึงบ้าง บางคนอาจจะดูเป็นนักวิชาการจ๋าเลย แต่เค้าอาจชอบอ่านหนังสือตลกบ้าง แล้วแต่ว่าชอบแนวไหน ถ้าอ่านกันหลายๆ รูปแบบ ก็อาจจะเป็นสิ่งที่ดีนะ มีความคิดที่กว้างออกไปนอกจากในแง่ของวิชาการ รู้โลกได้รอบด้านว่าคนอื่นเค้าทำอะไรกันบ้าง อย่างคนอีกสายนึงที่เป็นด้านศิลปะเค้าทำอะไรกันบ้าง บางทีการที่เรามองอะไรที่เป็นวิทยาศาสตร์มากจนเกินไปก็อาจจะมองคนอื่นว่าเค้าไร้เหตุผล ไร้สาระ